پيام

نگهبان♫♥
91/9/8

+ سلام دوستان *مشاعره ي امروز :* آنکه دايم هوس سوختن ما ميکرد///کاش مي آمد و از دور تماشا ميکرد نفر بعدي {د} بده (گفتن هر نوع شعري ازقبيل: سپيد.نو.سنتي...) قابل قبول است

غزل صداقت 91/9/8

دلا غافل ز سبحاني چه حاصل/ مطيع نفس شيطاني چه حاصل

لبريز داغ و دردم و اندوه خويش را/کو فرصتي که نزد تواش بازگو کنم...

ميازار موري که دانه کش است///که جان دارد و جان شيرين خوش است :)

تا نفس باغچه احساس داشت /حس علمداري عباس داشت:(

تورا من چشم در راهم....شبا هنگام که ميگيرد در شاخ تلاجن سايه ها رنگ سياهي،،،تورا من چشم در راهم

مائيم و نواي بي نوايي/ بسم له اگر حريف مايي

ياده سهراب بخير.آن سپهري که تا لحظه ي خاموشي گفت:/...تو مرا ياد کني يا نکني،من بع يادت هستم

مرا عهدي است با جانان که تا جان در بدن دارم / هواداران کويش را چو جان خويشتن دانم

ما نه آنيم که در بازي تکراري اين چرخ فلک///هر که از ديده مان رفت ز خاطر ببريم

من آن نيم که حلال از حرام نشناسم/ شراب با تو حلال است و آب بي تو حرام

دردم از يار است و درمان نيز هم / دل فداي او شد و جان نيز هم

من ندانم که کيم!!! من فقط ميدانم، که تويي شه بيت غزل زندگيم

کار ما نيست شناسايي راز گل سرخ/ کار ما شايد اين است که در افسون گل سرخ شناور باشيم

کاش ميشد سرنوشت خويش را از سرنوشت/ کاش ميشد اندکي تاريخ را بهتر نوشت

تا تواني دلي بدست آور/ دل شکستن هنر نمي باشد

در جهاني که در ان نيست کسي ياره کسي/يا رب کاش نيافتد به کسي کاره کسي

يا رب اين نوگل خندان که سپردي به منش/ مي سپارم به تو از چشم حسود چمنش

نوش دارويي و بعد مرگ سهراب آمدي/ سنگدل اين زودتر مي خواستي حالا چرا

نذر چشمان تو کردم بوته هاي ياس را/با تمناي تو تفسير آيه ي احساس را

آسمان وقف نگاهت گل من/مانده ام چشم به راهت گل من

درين سري بي کسي کسي به در نمي زند/ به دشت پر ملال ما پرنده پر نمي زند

دل ميرود ز دستم صاحبدلان خدارا/دردا که راز پنهان خواهر شد آشکارا

الا يا ايها الساقي ادر کاسا و ناولها/ که عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشکل ها

داشتم دلقي و صد عيب مرا مي پوشيد / صد و يک عيب چو شد دلق من از کار افتاد (شوخي با حافظ توسط جناب ناصر فيض :)

آنکه هلاک من همي خواهد و من سلامتش / هر چه کند به شاهدي، کس نکند ملامتش

ديري است که دلدار پيامي نفرستاد/ ننوشت سلامي و کلامي نفرستاد

در ره منزل ليلي که خطرهاست در آن/شرط اول قدم آن است که مجنون باشي

يکي روبهي ديد بي دست و پاي/ فرو ماند در لطف و صنع خداي

يا رب آن نو گل خندان که سپردي به منش/مي سپارم به تو از دست حسود چشمنش

تکراريه:)

کدوم تکراري بود؟

يا رب آن نوگل خندان/ مهم نيست ادامه مي ديم

اوکي :)

شاه شمشاد قدان خسرو شيرين دهانان/ که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان

نکند قلب کسي مزرعه ي درد شود/نکند خانه ي اميد کسي سرد شود

رهرو آن نيست که گهي و تند و گهي خسته رود/ رهرو آن است که آهسته و پيوست رود

دلا تا کي در اين زندان فريب اين آن بيني/ يکي زين چاه ظلماني برون شو تا جان بيني

ياران چه غريبانه رفتند از اين خانه/هم سوخته شمع ما هم سوخته پروانه

هرکه عاشق شد منت از صد يار ميبايد کشيد/بهر هر يک گل منت صد خار ميبايد کشيد

:)دوش ديدم که ملائک در ميخانه زدند/ گل آدم بسرشتند و به پيمانه زدند

ديده گانت از هميشه شاد تر/شهر قلب از هميشه زنده و آبادتر/ غصه هايت دم به دم اي مهربان/در گذرگاه زمان بر باد تر

روزها فکر من اين است و همه شب سخنم / که چرا غافل از احوال دل خويشتنم

ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود/ تسبيح شيخ و خرقه رند شرابخوار

تا خدا بنده نواز است به خلقش چه نياز؟ ميکشم ناز يکي تا به همه ناز کنم

من نگويم که مرا از قفس آزاد کنيد/ قفسم برده به باغي و دلم شاد کنيد

در جواني پاک بودن مشکل است /مشکلش هم دختران خوشگل است :)))))

دوش در حلقه ما قصه گيسوي تو بود / تا دل شب سخن از سلسله موي تو بود

سيما جان في البداهه بود؟

من آن پيرم که شيران را به بازي برنميگيرم/ تو آهووش چنان شوخي که با من ميکني بازي

:))) کدوم؟

آخرين بيتي که نوشتي؟

يار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا/ يار تويي غار تويي خواجه نگهدار مرا

آتش دوست اگر در دل ما خانه نداشت/ عمر بي حاصل ما اين همه افسانه نداشت

تويي آن گوهر پاکيزه که در عالم قدس/ ذکر خير تو بود حاصل تسبيح ملک

کنارم هستي اما هيچ کس بي کس تر از من نيست/برايت مثل يک تصوير تکراري به ديوارم...

منم که شهره شهرم به عشق ورزيدن/ منم که ديده نيالوده ام به بد ديدن

نميبيني که نابينا به چاه است !اگر خاموش بنشيني گناه است!

تکيه بر تقوي و دانش در طريقت کافريست/ راه رو گر صد هنر دارد توکل بايدش

شمع شدي شعله شدي سوختي/از نفس افتادي و هيچ نيندوختي

دوستي فصل قشنگيست پر از لاله ي سرخ/دوستي تلفيق شعور من و توست

تا شدم حلقه به گوش در ميخانه عشق/ هردم آيد غمي از نو به مبارک بادم

(دوستان من کلاس دارم بايد برم...مرسي از همگي خيلي خوب بود واقعا مخصوصي *ص.حيدري* عزيز و ساميه عزيزم)

خواهش ميکنم موفق باشي:)

من ندانستم از اول که تو بي مهرو وفايي/ عهد نابستن از آن به که ببندي ونپايي

ملکا ذکر تو گويم که تو پاکي و خدايي/نروم جز به همان ره که تو هم راهنمايي

ياري اندر کس نميبينم ياران را چه شد/ دوستي کي آخر آمد دوستداران را چه شد

زهر است عطاي خلق هرچند که دوا باشد/ حاجت زکه مي خواهي جايي که خدا باشد

آخرين بيتي که مي نويسم:) سالها از پي مقصود به جان گرديده ايم/ يار در خانه و ما دور جهان گرديده ايم

سلام من باز اومدم...*يادمان باشد از امروز جفايي نکنيم؛يا که در خويش شکستيم صدايي نکنيم/ يادمان باشد اگر خاطرمان تنها شد.طلب عشق ز هر بي سرو پايي نکنيم

هومن چرا ميخنديد؟ مشاعره کن